Cuma, Ekim 30

dikiş

bi dursun vakit,
ilerlemesin saat,
az müsade etsin bana,
anlatacaklarım var benim.

anlatsam size emrsag'ı,
kafasında kareli kağıt,
her çizgide 10 metre duvarları,
binlerce hücrem var benim.

elimde kalem,
duvara vurdukça delsem,
her yıktığıma karşılık üç yenisi gelir,
kaybolmuşluğum sonsuz benim.

ama o zamana dikiş atsam durmaz,
ipliğim kumdan benim

emr sag

Hiç yorum yok:

unbearable weight of being just

pen in hand, a life spent penny in hand, millions spent dead since birth, breathes like a tree poisoned all the sleepers beneath knew it all...