zihnimde eskiden ipler vardı,
fikirler düşünceler vardı,
bu fikirler, bir ucunu tuttuğum ip gibiydi;
gergin duran ve yoğun bir sisin içinde kaybolan.
sisin ötesini göremezdim;
ama en azından ipin ucunun bir yere vardığını,
öteki tarafta birşeylerin varlığını,
ipteki gerginlikten ve titreşimden hissederdim.
şimdi ipler elimden doğru yere düşüyor
sıfır gerginlik,
belirsizlik üstüne belirsizlik.
emr sag
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder