ham maddem çamur, bolca toprak ve iki damla kandan,
düşünceler azcık karıştırdımı; battıkça batıran balçıktan,
şimdi sok ellerini cebine, çıkar ağırlık yapan hayalleri, gidiyoruz derine;
son bir kez derin nefes al, batıyoruz, en büyük korkun önünde.
ama yetmez nefesin; seni istediğin kadar şişirmeye,
sen bedenine ağırsın, ağzın burnun ve en son kafan gömülünce,
artık ipler panik adlı yabancının elinde, sen kendinden bin fersah ötede,
artık senin için zaman sanırlı, artık fısılda istekdiklerini kendine.
emr sag
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder