hayat olmuş bir çember,
dönerde döner
ve gelir gene önümüze başladığımız yer,
zaman ise olmuş birer delgeç,
her saniyede bir delik daha deler de eksiltir beni,
her anda giden kendimizden bir parça,
unut en iyisi sen eksilenleri
çünkü zamanda kapılar kapalı, dönüş yok geri.
tamburumuz ise çıkmış yerinden
gidiyoruz bayır aşağı
her taşta eğilen biziz
çapımız değişken, düşüyoruz geri
vaktinde feth ettiğimiz tepeleri.
peki nerede kaldı adam gibi durmak,
teslim ettik uğruna savaştığımız yerleri,
peki neden?
çünkü zaman benden beni sildi,
hep eksiltti de, bir kerecik üstüne eklemedi.
hep azaldık, şimdi küçük kaldık
alanımız yetmedi de kapsamımızı daralttık
dünyayı zorladıkta batıdan doğurduk güneşi
gün battı gün doğdu
zamanı geriye işlettik
ama geriye giden sadece bizdik.
emr sag
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder