aşk bitti

zaman yedi
baksana geriye sözler bile kalmamış,
taşındığın evden eşyaları çıkardığında kalan
istenmeyen ve bırakılan çer çöp bile kalır

zaman yedi
bir iki harf bile kalmamış
bu sefer uğurlayamadım seni aşk,
kapıyı suratıma çarptın de gittin

ve ben gene eksik aldım

emr sag

yazamamak = yaşamamak ??

gene renklerimi çaldı içimdeki kapılar,
hep beraber açıldılar,
rüzgarın önüne katıp götürdüler,
geriye bir siyah, bir de onun tonları kaldı

emr sag

kış aşkı

soğuk ama dışarısı soğuk

kış aşkı ilkbahar gibi değil
herkes için aynı herkes için yeşil
benim aşkım kış gibi, kar gibi
soğuk, tamam belki soğuk
ama her tanesinde farklı
her kristalde kendine özel
bir tipi kadar dolu dolu
muhabbetimi de kahve sayarsak
üşüdüğün saatlerden sonra da
birşeyler var içini ısıtacak.

emr sag

his geometrisi

hayat olmuş bir çember,
dönerde döner
ve gelir gene önümüze başladığımız yer,
zaman ise olmuş birer delgeç,
her saniyede bir delik daha deler de eksiltir beni,
her anda giden kendimizden bir parça,
unut en iyisi sen eksilenleri
çünkü zamanda kapılar kapalı, dönüş yok geri.

tamburumuz ise çıkmış yerinden
gidiyoruz bayır aşağı
her taşta eğilen biziz
çapımız değişken, düşüyoruz geri
vaktinde feth ettiğimiz tepeleri.
peki nerede kaldı adam gibi durmak,
teslim ettik uğruna savaştığımız yerleri,
peki neden?
çünkü zaman benden beni sildi,
hep eksiltti de, bir kerecik üstüne eklemedi.

hep azaldık, şimdi küçük kaldık
alanımız yetmedi de kapsamımızı daralttık
dünyayı zorladıkta batıdan doğurduk güneşi
gün battı gün doğdu
zamanı geriye işlettik
ama geriye giden sadece bizdik.

emr sag

hala?

bedenin yok, kokun burada
yıllar öncesinden hoş bir rüyayla,
ama buradaki yerin boş,
sökülmüş, kazınmış zamanla,
şimdi yerine dolan ise yağmur,
damlaları ılık ama ince bir sızıyla,

emr sag

kişisel sorgu sual

boşluğa doğru bir adım, ve bir adım sonra boşluk sensin,
söylesene bana emre, sen nerde başlar nerede bitersin?
gün geçer zaman geçer ya hep aynı yerdesin
ya da zamanı durdursak birden fazla kimsesin.

emr sag

ceren'e son yazı;

blog'daki genel düzenin aksine, şu anımın değil 1 ay önceki halimin yazısıdır.

ben denizdim ve sen ise kara
kendimden yüklü bulutlar yolladım
topraklarında ana rahmetinden eser olmayınca
gene kendime yağdım, gene denizde fırtına

emr sag